Geselecteerd voor Theatertreffen!
Het prestigieuze Theatertreffen in Berlijn heeft op 26 januari zijn selectie van meest belangwekkende voorstellingen van het afgelopen jaar bekendgemaakt. In de selectie van tien zit Der Bus nach Dachau. De jury maakte haar selectie uit 461 voorstellingen die het afgelopen seizoen in Duitsland, Oostenrijk of Zwitserland te zien waren.
Uit het juryrapport
‘De Warme Winkel en de Duitse cast gebruiken een breed scala aan esthetische middelen: het blijft niet bij Snapchat-filters of publieksparticipatie en ze stellen hun publiek bloot aan een achtbaan van emoties die voortdurend vragen en bezwaren oproepen. Maar het is juist dit soort frictie die voorkomt dat herinneren een leeg ritueel wordt.’
Het toonaangevende Berlijnse Theatertreffen is het belangrijkste theaterfestival van Duitsland. Dit festival selecteert en toont jaarlijks de tien belangwekkendste voorstellingen die op Duits grondgebied te zien waren en vindt dit jaar plaats van 12 tot 28 mei 2023. Wanneer Der Bus nach Dachau op het festival te zien is wordt op een later moment bekendgemaakt.
De bus naar Dachau vertelde het relatief onbekende verhaal van een aantal verzetsstrijders die na het bevrijden van kamp Dachau door de Nederlandse regering aan hun lot werden overgelaten en op eigen houtje terug naar hun moederland moesten reizen. Alwaar ze, eenmaal aangekomen, alleen maar meer tegenwerking te wachten stond. Enkelen van hen reizen in ’95 de omgekeerde weg om herinneringen op te halen maar worden in Oost Duitsland als snel geconfronteerd met sluimerend neonazisme. Is er dan niets veranderd?
In 1995 werd een confronterend filmscript afgewezen door het Nederlands filmfonds. Een script over de schimmige grenzen tussen goed en kwaad binnen de mens, in het ultieme tijdperk van goed en kwaad: ’40-’45. Misschien was het filmfonds na Schindler’s List even oorlogsmoe, misschien waren de dialogen te breedsprakig voor een film, misschien verdiende de oorlog in Joegoslavië even de hoofdrol.
Hoe dan ook werd met deze afwijzing een levenswerk tot de vergetelheid veroordeeld. Een levenswerk van Rutger Weemhoff, vader van Ward, kernlid van De Warme Winkel.
Zoals altijd in het oeuvre van De Warme Winkel gaan noodzaak en ernst hand in hand met humor en baldadigheid. Dit keer gaan Vincent Rietveld en Ward Weemhoff samen met Lieve Fikkers het gevecht aan met vijf Duitse acteurs van het toonaangevende Schauspielhaus Bochum en verhouden zich tot het onuitputtelijke verhaal van de tweede wereldoorlog.
Pers
"Zo presenteert De bus naar Dachau fictie als gevaarlijke maar noodzakelijke geschiedvervalsing, die vraagt om zorgvuldigheid en bravoure: twee zaken die elkaar slecht verdragen maar die De Warme Winkel in de loop der jaren geleerd heeft op onnavolgbare wijze te combineren."
Nachtkritik
"Een pijnlijke, intelligente avond."
"Alles steekt in elkaar, overweldigt en overtuigt."
"Maar de avond is geen persiflage, daarvoor is hij te ontroerend. Er is geen verhaal met sturende moraal, daarvoor is het te pluriform. De Warme Winkel biedt ons een anderhalf uur durend tegenontwerp, tegen het vergeten, tegen eenheid der fictie, tegen een alleen maar zwaar gevoel, tegen onwetendheid, tegen het zwijgen. En met rijkelijk onbeantwoorde vragen. Dat is nogal onbehoorlijk. Goed zo."
“De voorstelling verricht een grandioze evenwichtsoefening tussen onvervalste analyse en zwarte humor, waarbij zowel het revisionisme van Hollywood als de Duitse omgang met het verleden op de korrel wordt genomen.”
Volkskrant ★★★★
"Met hun eerste Duitse voorstelling Der bus nach Dachau danst De warme winkel op een slap koord. [...] Vintage De Warme Winkel."
WAZ Bochum
"Veel applaus."
NRC ★★★★
"De bus naar Dachau is een boeiend en verwarrend waagstuk dat eerder deze maand in Bochum kon rekenen op lichte weerstand van de toeschouwers („Vincent, er lopen mensen weg”) en een langdurige ovatie na afloop."
Credits
concept, tekst en regie Vincent Rietveld, Ward Weemhoff
spel Lieve Fikkers, Vincent Rietveld, Ward Weemhoff en acteurs van Schauspielhaus Bochum Marius Huth, Risto Kübar, Lukas von der Lühe, Mercy Dorcas Otieno
decor Theun Mosk (Ruimtetijd)
dramaturgie Dorothea Neweling
kostuums Bernadette Corstens
lichtontwerp Jan Hördemann
geluidsontwerp Richard Alexander
regie assistent Stanislav Otremba
artistiek assistent Pace Veeger
assistent decor Ingrid Pons i Miras
assistent kostuums Lasha Iashvili
souffleur Fee Sachse
eerste inspiciënt Nora Köhler
stage kostuums Finja van Heek
scenefoto’s Isabel Machado Rios
coproductie Schauspielhaus Bochum en Internationaal Theater Amsterdam
met dank aan Rutger Weemhoff
